Kendilerini uyanık, takipçileri aptal sanan internet sitelerinin okuyucu avlamak üzere attığı zokanın ucunda en çok kullandıkları yem “son hali şaşırttı” başlığıdır. Hiç şaşırmayan bizler (!) bu başlığı tıklayınca gerçekten şaşırırız. Çünkü şaşırmamız istenen şey hiç de şaşırtıcı değildir ve bizi şaşırtmadığı için şaşırırız. Orhan Veli’nin “Sakın Şaşırma” şiiri bizi nasıl da şaşırtır. Hem bunca seneden sonra. Hani demiş ya: “Gemlik’e doğru /  Denizi göreceksin; / Sakın şaşırma.” Uyarıya rağmen şaşırırız. Şaşırma tepkisi veya refleksi hayret duygumuzun diriliğinin, canlılığının kanıtıdır ve iyi bir şeydir. Hayret duygusu bir şeyin özünü kavramaya yönelik mental kapasitedir. Hz. Muhammed "Rabbim! Hayretimi arttır" diye dua edermiş. Amerikalı Psikolog Rollo May, “hayret, hayatın genişlemesidir" demiş. “Düşüncenin ulaşabildiği son nokta hayrettir” diyen de olmuş, “Mârifetin nihaî noktası hayrettir.” diyen de… Hayret, şaşırma halidir. TDK Türkçe Sözlük’te hayretin anlamı, ‘beklenmedik, garip bir şeyin sebep olduğu şaşkınlık, şaşırma’ olarak tanımlanmış. Sözü dolaştırıp, İYİP’in 6’lı masayı deviren genel başkanına getirecek değilim. Ama çok yeni bir gelişme olduğu ve bu yazının içeriğine örneklik teşkil edeceğine inandığım için bir paragraf olsun eklemek istedim. Türkiye 14 Mayıs’ta seçime gidecek. Millet İttifakı’nın büyük ortağı direksiyonu denize doğru kırdı ve iktidarı devirme hesabının yapıldığı masa ve o masaya umut bağlamış olan seçmenler Gemlik’i görmeyi beklerken denize uçtu. Siyasetteki bu gelişme tam anlamıyla “Son hali şaşırttı” başlığını hak etti. Bu kez şaşırtan beyaz perdenin eski yıldızlarından biri değil, Türkiye siyasetinin tek kadın lideri oldu. Şaşırmak iyidir. Hayret duygusu bir bakıma heyecan demektir ve yeni bakış açıları getirir. Konumuza dönmek istiyorum. Binalarımızın depremlerden sonraki hali hepimizi şaşırttı. İlk kez bir şeyin son hali bizleri gerçekten şaşırttı. O görkemli evler, servet ödenen dairelerin son hali enkaza döndü. Ölen canlar, dağılan yuvalar ve çekilen acılar ise hayret sınırının ötesine taştı, yüreğimizi dağladı. “Bir yerimiz varsa bu dünyada / her şey insanca olmalı. / Sevmek de, yaşamak da, ölmek de." Edip Cansever böyle yazmış. Bir yerimiz olmalı değil mi ya bu dünyada? Her şey değilse bile bazı şeyler insanca olmalı. Zemini sağlam bir ahlâk anlayışına sahip olmadan zemini sağlam toprağa ayağımız değmeyecek. Bunu bilmemiz gerekir. Binayı kuracağın zeminin sağlamlığına inanıyorsun, zemini sağlam ahlâk anlayışı aklına gelmiyor! İki yıl önce evden çıkamıyoruz diye yakınırken, şimdi birçok kişi başını sokacak yer derdinde. Ne varsa bu ülkenin şairlerinde var. Onlar zarif, onlar ince, onlar nahif insanlar. Onlar hayal dünyasında yaşıyor olsalar da bize hep gerçeği söylemişler. Hayal vaat edip hayal kırıklığı yaşatanlar gibi değil. Osmanlıca metin okurken şu ifade karşıma çıktı: “İyi insan mutluluk / Kötü insan tecrübe / Yanlış insan ders /  Mükemmel insan iz bırakır.” Ziya Osman Saba’nın “Hayret” başlıklı bir şiiri hafta sonu ikramı olsun. İlk defa bakıyorum Rabbim her şeye. / Yeryüzünü yeniden görür gibiyim. / Bakıyorum renkler var: mavi, yeşil, mor, / Gökyüzünde bulutlar uçup gidiyor. / Yollarda insanları, kuşu, köpeği, / Öğreniyorum yeni baştan sevmeyi. / Şu âlem, ayan ettiğin bize, / Ağaç, dal, yaprak, meğer her şey mucize! / Anlıyorum her bir işte meramını / Sevmeyi, ölmeyi, ömrün devamını, / Anlıyorum, şu kuş neden yuva yapıyor. / Anlıyorum, Allahım, kalbim neden çarpıyor.   Bir Dua: Allah’ım, hayretimi artır ve bana eşyanın hakikatini göster.