Ahmet Beyin Ceketi, İsmet Özel'in Amentü'sü, Cem Yılmaz’ın Milli Piyangosu ve Neyzen Tevfik’in Piyazlı İftarı ile Ramazan'a veda yazısıdır… Vermek de nasip işi, ikram da… “Dünya nedir?” diye sorsalar“Ya nasip!” der, noktayı koyarım. Çünkü dünya nasip yurdudur.Nasibine razı olan huzur içinde olur. Nasipten hisse almayanlara rahmetli Barış Manço’nun “AhmetBeyin Ceketi”ni dinlemelerini öneririm. Nasipten ötesi yok. Bu dünyanın tek gerçeği nasibimizdir, nasiplendiklerimizdir. Nasipve talep yol arkadaşıdır. Birbirinin elinden tutan, birbirindendestek alan iki yoldaştır onlar. Talep edeceksin ki, nasiplenesin. Mübarek Ramazan ayının sonuna geldik. Yardımlaşmagünlerindeyiz. Fakir fukaranın en çok hatırlandığı dönemRamazan ayıdır. Sadaka, fitre, zekât ve aklınıza gelen her yardımbu ayda tavan yapar. Yoksulluğun yeniden hortladığı bu günlerde yardımlaşmayadaha çok ihtiyacımız var. Cem Yılmaz’ın gösterisinden not aldığım bir cümle aklımdan hiççıkmaz: “Biz yan sanayi değiliz.” Öyleleri insandan sayılmıyor, onlar insan görünümlü yaratıklar olabilir. Bir güldürü ustasından taş gibi söz. Filozoflar bu tanımınyakınından geçemez. Kur’an-ı Kerim’de “Andolsun biz Ademoğluna şan, şeref ve nimetler verdik, onları karada vedenizde taşıdık, kendilerine güzel güzel rızıklar verdik veonları yarattıklarımızın çoğundan üstün kıldık.” denilmiştir.(İsra Suresi 70. Ayet) Yan sanayi olmadığımızın delilidir bu ayet. Şairlerin en fiyakalısı, en vakuru İsmet Özel, şiirlerin şahı olanAmentü’nün, (Arapça kökenli olan bu kelime iman etmek, inanmak anlamındadır. 1974’de yayımlanan şiir birmanifestodur) girişinde şöyle der: “İnsan Eşref-i mahlûkattır derdi babam Bu sözün sözler içinde bir yeri vardı.” İnsanı tanımlamanın kestirme yolunu bulmak öyle kolay değil. Cem Yılmaz’ın vurguladığı gibi “İnsan yan sanayi değil.” Kimseye “Yan sanayi” muamelesi yapmaya hakkımız yok.Kimsenin bize "Yan sanayi" ürünüymüş gibi davranmasına da izin vermemeliyiz.  Yardımlaşmada nezaket ve usul esastır. “Sağelin verdiğini sol el görmeyecek” prensibi, İslam’ınMüslümana yüklediği nezaket ve hürmetin ilk adımıdır. Gösteregöstere verdiğiniz şeyler sizde kalır, Allah’a ulaşan yardımlargizli yapılanlardır. Cem Yılmaz'ın Piyango Bileti Cem Yılmaz’ın Milli Piyango bileti alanlarla ilgili esprisini de bir gülümseme veya düşünmeye vesile olması için aktarmakistiyorum: -Büyük ikramiye size çıksa ne yaparsınız? -Fakirlere veririm. -Siz? -İhtiyaç sahipleriyle paylaşırım. -Siz? -Ben de arkadaşıma katılıyorum. İhtiyaç sahipleriyle paylaşırım. -Siz? -Ben de fakirlere veririm. Kimsiniz lan siz? Siz ne kadar iyi insanlarsınız yav. Ne işiniz varlan o zaman piyango kuyruğunda? O ne biliyor musunuz? Yukarıyı bağlamaya çalışıyorlar.“Allah’ım bana ver, ben dağıtırım” demek istiyorlar. Koskocaevreni yaratan güç, 100 milyon lirayı dağıtamayacak!.. Neyzen Tevfik’in Piyazlı İftarı Ramazan’da hatırı sayılır zenginlerden Cevdet Kerim diye biriiftar daveti veriyormuş. Davete o dönemin kalbur üstü tabakasıkatılıyormuş. Davet sahibi Neyzen Tevfik’e de davetiyegöndermiş. İftardan sonra ney çalıp hoş vakit geçirsinler diye… Neyzen Tevfik gitmek istememiş. Fakat Tahtakale’dekiarkadaşları: “Olmaz, git. Adam hatırı sayılır biri, gitmelisin”diye zorlamışlar. Bizim Neyzen de gitmiş. Ama saray gibi evinbahçe kapısından içeri girememiş. Kapıdaki hizmetçilere davetliolduğunu söylese de böyle hırpani kılıklı, saçı başı dağınıkbirinin davetli olacağına inanmamışlar. İftar vakti de gelmiş. Neyzen'e “bari şurada otur da bizimlekarnını doyur” demişler. Neyzen, taaa Tahtakale'den kalkıpgeldiğine mi yansın, böyle muamele gördüğüne mi… İstemeyeistemeye hizmetçilerle oturmuş, fasulyeli piyaz vs. yemişler. Neyzen Tevfik, kalkıp giderken, içeriye hizmet götüren birhizmetçiye bir dörtlük yazıp bunu davet sahibi Cevdet Kerim'evermesini istemiş. Hizmetçi: “Kim gönderdi diyeyim” demiş. Neyzen: “O, okursa göndereni tanır” demiş. Dörtlükte şöyleyazıyormuş: Rızk için Allah kerim Fısk için Cevdet Kerim Fasulye piyaz yedim Fıs fıs ediyor gerim Ha benim gerim, ha Cevdet Kerim. Nasipten öte yol yok. Niyet neydi, akıbet ne oldu. Veren için de alan için de… Her şey nasip meselesi… Nasipte yoksa dayakbile yiyemezsiniz. Neyzen'in dediği gibi, göndereni biliriz. Herkes bilir; gelenin nerden ve kimden geldiğini. “Ne ki verilmiştir, bil ki verilmemiştir. Ne ki verilmemiştir, bil ki verilmiştir. (Ataullah İskenderî) Ahmet Beyin Ceketi’nden bir bölümünün sözlerini alıntıladım.Barış Manço’nun bu şarkısını bir de şimdi dinleyin. “Ya nasip!” ne demekmiş, bir de şimdi düşünelim. “Kul Ahmet erken yatar, sabaha ya kısmet derdi Kimseler anlamazdı, ya kısmet ne demekti Herkes gömlek giyerken Ahmet ceket giyerdi Konu komşuya dert oldu Kul Ahmet'in ceketi Bir gün bir yoksul öldü, üzüldü mahalleli Ama bir kefen parası bulamadı mahalleli Kul Ahmet dedi yalan dünya, çıkardı ceketini Örttü garibin üstüne, kaldırdı cenazeyi.” Ramazan, bayram için bir taleptir. Oruç, istemenin bedensel ve ruhsal lisanıdır. Bayram ise nasip meselesidir. Hepimizin bayramı kutlu olsun. Günün Sözü: Allah seni nereye diktiyse orada çiçekleneceksin.