Siyaset konusunda Amerikalılar ne kadar malsa, Türk insanı o kadar sahada hatta masadadır. Bu bakımdan; bazen (verilen sözler icabı) ya hayal aleminde ya endişe içinde ya da tasadadır. İşin yasa yanı da vardır ama o, masada ve tasada değil son tahlilde önemlidir! Daha da önemlisi… EŞ, DOST, AKRABA… Aman dikkat! Siyasette tehlike her dem en yakındadır! Eşiniz, çocuğunuz, dostunuz, akrabanız bir bakmışsınız püsküllü bela olup dolanmış boynunuza! Paçayı kaptırırsanız tuş olmanız kaçınılmaz hal alır. Demem o ki; Siyasette emmi, halalar gördüm Güzellik yanında belalar gördüm Kondular, rezidans, helalar gördüm Kazanan kazandı, kaybeden gitti VEKİL, BAŞKAN OLAYIM DERKEN ‘Kazanan’ dedim de; siyaset, öncelikle ‘kazanma sanatı’dır! Kaldıramayacağın yükün altına girmemek kadar önemlidir kazanamayacağın seçime girmemek! Vekil olayım derken kendi kendine sakil olmak, başkan olayım derken şaşkın olmak yani vezir olayım derken rezil olmak da var işin sonunda. FORMÜL: KAZAN / KAZAN, ANCAK… Son yılların moda deyimi hem uluslararası ilişkilerde hem de siyasette dile getirilen ‘kazan / kazan’ formülü. İyi, hoş da; Siyaset dediğin kaynayan kazan Marifet; pişerken pişmeden kazan Kazanırken gördüm mezarın kazan Dikkat kadar rikkat ister siyaset Konu güncel, mevzu derin olduğu için üslupta incelikten, sözde nükteden kopmamak gerek. Naçizane önerim (Yunus Emre’den tornistan); siyaset, siyaset bilmektir / siyaset kendin bilmektir… Bir de… Paçayı kaptırmamak önemli… Değil mi ki; Kelle/paça bazı derde dermandır Siyasetse her bir derde dermandır Yeri gelir onmaz işe fermandır Yeter ki paçayı kaptırma derde