küresel dalgınlık tanımlamaları

insan, çağın yalnızlığını taşıyor tarihsel aşamaların sonu yok bu bir sitem. değil miydi, kaçmak imkansız benliğin biricikliğinden söz söylemeyi gerekli kılan süreçti bu ama saklandık sfenkslerle, salınıp duran bulutlara emanet ettik ruhumuzu duyusal anlayışın kendisini kısırlaştıran tözüne   hegel: “efendi ve köle diyalektiği” kendi içimizde kendi gölgemizle bir cebelleşme yok etme zorunluluğu, diğer ben’i bu bir prestij savaşı dünyaya karşı, tehlike şimdi dil yinelenmesi, tahammül sınırları aşıldıkça öz mantık: zorunlu karşıtların en uzağı beynimizdeki birbirlerine başka  birbirlerine sınır, ölüm ve yeniden doğuşun sırrına ulaşma beşeriyetin anti-tez:öznellik sunma sınanmamış sisteme arzulayan bilinç fantezileri, kaybolması imgenin içimizin derinliklerinde ve yer bulması sonra cisimde varoluş: iki veçhe, savrulan iki toz zerreciği gibi sağa sola taşın iz bırakması gibi durduğu yerde, uzay-zaman boyutunda yer alma, “varoluş özden önce gelir” demişti Sartre  iki boşluk iki gölge ve kuşatmaları sayısız insan varoluşları sayısız anti-tez’li çelişkiler öz mantık manifestoları aklım karışıyor