Türk sporuna farklı bir bakış

CHP Spor Kurulu Başkanı olarak sıkça dile getirdiğim bir konuyu, çeşitli medya organlarına değerlendirdim ama bir kez daha kamuoyu ile paylaşmak istiyorum. 2022 yılı Gençlik ve Spor Bakanlığı bütçesi 27,7 milyar olarak kabul edildi. Bütçenin sportif yönüne bakacak olursak, Türkiye’nin hedefleri, yapması gereken projeler dikkate alındığında bu bütçeyi çok yetersiz görmekteyim. Ancak eldeki imkanları da çok iyi kullanmak gerektiğine inanlardan biriyim. Türkiye’de branş olarak 66 tane spor federasyonu görev yapmakta. Bu bütçeden nasıl bir dağılım yapılacak, yine eski günlerde olduğu gibi federasyon başkanlarının kaşına gözüne göre mi bir dağılım yapılacak? Yoksa sporun yaygınlığına, uluslararası arenalarda elde ettiği başarılara göre mi? Çünkü bugüne kadar yapılan uygulamalarda, kendilerine yakın olan federasyon başkanlarına çok fazla miktarda bütçe kullandırdıklarını, diğerlerine de maalesef bütçeyi çok kısıtlı verdiklerini gördük. Federasyon başkanlıklarının seçimleri yapıldı. Bu seçimlerde de genel yapı itibariyle baktığımızda spor insanlarının iş başına geldiğini görmekle birlikte siyasetin hüküm sürdüğü de açık… Burada bu bütçenin rantabl şekilde kullanılıp başarıya göre endekslenip ona göre dağılımı söz konusu olduğunda daha başarılı sonuçlar elde edeceğimizi bekliyorum. Zira Tokyo Olimpiyatları’ndan Türk milletinin istediği sonuçlar çıkmadı. Yıllardan beri alıştığı halter ve güreş gibi ana branşlarda maalesef altın madalya göremedik, bunun özlemi içerisindeyiz. Burada bir hususa dikkat çekmek istiyorum: CHP’li belediyelerin yetiştirdiği sporcular, Tokyo Olimpiyatları’na giden sporcuların 4’te 1’ini teşkil ediyordu. Tüm belediyelerin bu anlamda çok iyi görevler yapması gerekiyor. * 2022 yılı Gençlik ve Spor Bakanlığı bütçesinden ve federasyon seçimleri, yönetimleri ile spor alanındaki hayal kırıklıklarından söz ettik. Konunun bir de toplumsal tehlike arz eden yanı var. Çünkü Türkiye’de maalesef son yıllarda spor yapan sayısı nüfusun neredeyse yüzde 3’üne kadar düştü. Bunun doğal sonucu olarak da madde bağımlılığının çoğaldığını görüyoruz. Bu da toplumumuz için kanayan bir yara haline geldi. Onun da çözümlenmesi için ayrı bir bütçeye ihtiyaç var. Öncelikle o konuda da bir kanun hazırlığı yapacağız. Daha önce spor konusunda da bir kanun hazırlığımız söz konusuydu. Ümit ediyorum ki başarılı sonuçlar olacak.  Türkiye’de 200’ün üzerinde üniversite ve bunların bünyesinde 90’ın üzerinde de beden eğitimi ve spor bölümü var. Buradan çok başarılı sporcular ve çok başarılı spor adamları yetişiyor. Bunları bir türlü görmüyoruz. Bugün Ankara Büyükşehir Belediyemizin Ankara’daki amatör spor kulüplerine yaptığı çok önemli bir destek var. Bu maddi destek belki onların nefes almasını sağladı. Ama Gençlik ve Spor Bakanlığı’nın dağıttığı birtakım destekler maalesef yine kendisi gibi düşünenlerden yana, onların lehinde olmuş. Böyle bir olumsuzluk olabilir mi? Bu ülke bizim ülkemiz, bu ülkede spor yapan gençler de bizim gençlerimiz, kulüpler de bizim kulüplerimiz. Orada da eşit davranmamız gerekirken maalesef orada da eşit davranmıyoruz. Artık buna bir son verme zamanı geldi. Onun için biz yeni hazırladığımız tasarıda, sporcuyu ve spor adamını önceleyen bir kanunla yola çıkacağız.