Ormana hayat veren Tarzan!

[simple-author-box] Ahmeddin Carlak 1899 yılında Bağdat'ın Samarra kentinde doğdu. Savaştan savaşa koştu ve sonunda ''Manisa Tarzanı'' oldu. 31 Mayıs 1963’te öldü. Çok sevdiği Manisa'da görkemli bir törenle toprağa verildi.  ''Manisa Tarzanı" çocukluğumda adını çok duyardım. Ayakları çıplak, giysi niyetine atlet ve şort giymiş bir adamın fotoğraflarını çok görürdüm.  Yıllar sonra Araştırmacı-Yazar Metin Erdoğan'ın sunumunda Manisa Tarzanı'nın hikayesini dinleyince çok şaşırdım. Savaştan savaşa Manisa Tarzanı olarak bilinen Ahmeddin Carlak 1899 yılında Bağdat'ın Samarra kentinde doğdu. Ama o yaşam felsefesini kendine örnek aldığı Evliya Ahmet Bedevi'nin soyadını kullandı. Artık Ahmet Bedevi ismiyle tanınır oldu. Savaş yıllarıydı, onun gençliğinin büyük bölümü savaşlarla geçti. Önce 1. Dünya Savaşına katıldı, ardından Kurtuluş Savaşı askeri oldu. Cephede düşman askeriyle çarpıştığı için İstiklal Madalyası verildi. Manisa’ya yerleşti İstiklal savaşından sonra Ahmet Bedevi doğup büyüdüğü topraklara değil Manisa'ya yerleşti. Batı Anadolu’yu ateşe veren İtilaf Devletleri Manisa'nın yemyeşil doğasını bitirmişlerdi. Bedevi bu durumu görünce düşmanın yok ettiği doğayı yeniden canlandıracaktı. Manisa Belediyesinde kadrolu çöpçü olarak çalışmaya başladı. Belediyenin bahçesinde boş bulduğu her yere ağaç dikmesi belediye başkanının dikkatini çekince Bedevi bahçıvan yardımcısı oldu.  Ahmet Bedevi ömrü boyunca bu işi yaptı. Nasıl ‘Tarzan’ oldu? Manisa halkı yaz kış siyah bir şort, saçı sakalı uzun, çıplak ayakla dolaşan bu adama alışmışlardı. Amacı, savaşta zarar gören Manisa'yı yeniden canlandırmaktı. Spil Dağı'na diktiği ağaçlar zamanla onun çocukları oldu. Artık adı ''Manisa Tarzanı'' olarak anılmaya başladı. 31 Mayıs 1963 yılında yaşamını yitirince çok sevdiği Manisa'da görkemli bir törenle toprağa verildi. Adına heykel dikilecek kadar sevilen Manisa Tarzanı, her yıl 31 Mayıs-5 Haziran arasında Manisa Halkı tarafından anılıyor. Onun gibiler gerek Doğa ve ağaç sevgisinin simgesi olan Manisa Tarzanı'nın hayat hikayesi, yaşadığımız bu kötü günlerde bana onu hatırlattı. Ülkemiz yanıyor. İnsanlarımız, hayvanlarımız ölüyor. Bugünün şartlarında da Manisa Tarzanı gibi insanlara ihtiyacımız var. Nurlarda uyusun.