Bayram denildiği zaman en çok çocuklar gelir akla. Çocuklara özel davranılan, onlara değer verilen günlerdir. Sıcak ilişkiler, bayramlık kıyafetler, harçlıklar ve çikolata bayramın vazgeçilmezleri. Kurban Bayramının hoş ortamında, bir köy çocuğu olan Öykü Durmuş ile söyleşi gerçekleştirdik. Öykü Durmuş, Manisa'nın Taytan Mahallesi Bezirgan Köyünde yaşıyor. 7. sınıfa henüz geçti. Kudret Demir Ortaokulu'nda okuyor. Sordum anlattı: Öykücüğüm çocuklar bayramı neden severler? Benim için bayram tüm ailemizin bir arada olması. Kuzenlerimle çok güzel vakit geçiriyoruz. Yan köyümüzde oturan anneannemde buluşuyoruz. El öpünce büyüklerimiz harçlık veriyor bize. Mendil de verilirmiş ama o eskilerde kaldı galiba? Zaten oturduğumuz mahallede herkesin soyadı Durmuş. Kalabalık bir ailemiz var. Bayram sabahları kalabalık kahvaltı masasında olmak, belki de bayramları onun için çok seviyorum. Şehirde yaşayan çocukları için neler düşünüyorsun? Şehirde yaşayan çocukların belki imkanları daha çok ama kalabalık bir ortamda yaşadıklarını, bir karmaşanın içinde olduklarını düşünüyorum. Ben penceremi açınca yeşillik görmeyi çok seviyorum. Doğa, özgürlük benim için. Bazen yalnız kalınca da sıkılabiliyorum, o zamanda resim yapıyorum, anneme yardım ediyorum. Okullar tatil oldu. Neler yapıyorsun? Günümün büyük bölümünü kitap okumak alıyor. Fantastik kitaplar okumayı seviyorum. Babamla doğada yürüyüş yapıyoruz. Ondan çok güzel şeyler öğreniyorum. Voleybol kursuna gidiyorum. Doğada resim yapıyorum bazen. Ama en zevk aldığım kitaplarım. İdealin nedir? Ben iç mimar olmak istiyorum ama voleybol da oynadığım için spor okulunu kazanırsam giderim. Okulumuzun Yıldızlar Takımında oynuyorum. Bu yıl İl ikincisi olduk. Ankara'daki Türkiye Voleybol Spor Lisesi (TVF) sınavlarına gireceğim. Kazanırsam voleybol şu anda ki idealim. Öykü Durmuş, imkanları kısıtlı olsa da çok fazla işler başaran bir çocuk. Spor, resim, kitap onun vazgeçilmezleri olmuş. Güzel bir aile ve doğa harika bir çocuk çıkarmış ortaya. Tüm ideallerin gerçekleşsin Öykücüğüm...