İş, işçi, para, aç var mı?

İnsanoğlunun var oluşundan bu yana Dünyanın gözünün üzerinde olduğu Anadolu topraklarında ne hale geldik? Farkında mıyız? Biz bu muyuz? Biz hangi neslin torunlarıyız? Gibi soruları kendi kendime sorup dururken, doğrusunu söylemek gerekirse cevap bulamıyorum. İnanın bunun adı siyaset ise bu siyaset filan da değil. Tamam, bir acı gerçek var. Türkiye’de bugün on binlerce üniversite mezunu işsiz. Babalarının analarının yüzüne bakamıyor bu çocuklar. Evet, bir şehrin üniversite mezunu iş bulamıyor. Oysa ilkokul mezunu ama bileğinde altın bir bilezik bulunan marangoz, elektrikçi, tamirci piyasada kapış kapış gidiyor. Evde bir tadilat olacaksa para ile çalışacak insan bulamıyoruz değil mi?  Kalfalar, ustalar altın oldu altın. Bu bir ülkenin geleceği için ne yaman çelişki! Okumuş insan aç, okumamış ama meslek sahibi insan karaborsa! Eğitim sistemimizin iflas ettiği açık ve net. * Peki ya ekonomi. Ekonomi de kötü. İş yok ama asgari ücretle çalışan insanımız şanslı değil mi? Evet, hem de çok şanslı Ya asgari ücretli halinden memnun mu? Hayır. Haksız mı? Haklı. Emeklinin yüzü gülüyor mu? Hayır. Ömrünü çalışarak ailesinden ülkesine hizmet ederek geçinen günümüzün emeklisi bunlara reva mı? Elbette ki hayır. Peki biz ne durumdayız? Çalışan işinden memnun değil. (Çalışamayanın memnuniyetini zaten sorgulayamayız) * Tüm bunları aldık kabul ettik ve cebimize koyduk, Kafelerin önünden geçiyoruz ağzına kadar dolu. Lokantalar müşteri ile çakılı. En pahalılarına rezervasyonsuz girmek mümkün değil. Fahiş fiyatlı cep telefonlarını almak için insanlar mağaza dışında kuyruk oluşturuyor. Cumhurbaşkanının dediği gibi, ikinci el otomobil yok. Peki ya sıfır lüks otomobil almak isteyenler kaç ay bekliyor?  * Sonuç: Eğitimden ekonomiye ters orantılar düğüm olmuş durumda. Herkes haklı. Yöneten de yönetilen de herkes yerden göğe kadar haklı. Peki kim haksız? Onun cevabını Hoca Nasreddin yıllar önce vermiş zaten. Bence herkes önce kendini ve ailesini kurtarmalı, sonra konu komşu... Aksi takdirde sonumuz kötü… Kızmayın. Ama demedi de demeyin. Önce ilkokul yıllarına gideceğiz. 50 yıl öncesine. Bize ne öğrettiler? -Ayağını yorganına göre uzat. -Sakla samanı gelir zamanı. -Damlaya damlaya göl olur. -İşten artmaz dişten artar. Atalar boş konuşmaz. Hadi bakalım kolay gelsin!